Woensdag 22 juli jl. is Jan Pasmans overleden, op 72-jarige leeftijd. We wisten dat het niet goed met hem ging, maar vorige week is het toch nog onverwacht snel achteruit gegaan. Jan was nog strijdbaar, hij wilde nog graag een tijdje langer genieten van zijn familie, van zijn kleinkinderen. En hij had vooral nog graag zijn 50-jarige huwelijk willen halen, later dit jaar, samen met Mieke. Het heeft niet meer zo mogen zijn, helaas.
Jan was lid van verdienste van VVV’03. En dat was meer dan terecht. Weinigen hebben zich over een zo lange periode ingezet voor onze club. De meesten zullen zich Jan herinneren als penningmeester en dat is niet zo gek. Hij heeft die functie meer dan 30 jaar vervuld.
Jan voetbalde in het begin niet eens, hij begon direct als penningmeester. Hij werd daarvoor gevraagd door John Bongarts, zijn collega en vriend. En ook hun twee andere jeugdvrienden Jos en Huub liepen al rond bij ‘03, dus hij kwam in een vertrouwde omgeving terecht. Later is hij nog wel even gaan voetballen, in het tweede. En één keer heeft hij zelfs in het eerste elftal mogen meedoen. Dat was weliswaar de eerste oefenwedstrijd van het seizoen, toen veel spelers nog op vakantie waren, maar toch. Hij wees er altijd even fijntjes op, als er werd gesproken over eenieders voetbalkwaliteiten. Als actief sporter bleek hij echter toch beter in tennis. Dat heeft hij jarenlang gespeeld, ook in competitieverband.
Maar als clubman en bestuurder was Jan een ’03-er. En hij had ambities, voor de vereniging. In de jaren 70 zette hij zich in voor de opbouw van onze club. Hij maakte zich, vaak samen met John, sterk voor betere faciliteiten. Een veldverlichting en een kantine, die toen nog slechts weinige Venlose clubs hadden. Het ontwerp van onze kantine werd nog door zijn vader gemaakt. En als er gewerkt moest worden, stak hij ook zelf de handen uit de mouwen.
Jan was ook betrokken bij de grote internationale jeugdtoernooien die ‘03 vroeger kende. Hij zette zich in voor een betere samenwerking tussen de Venlose voetbalclubs. Later zat hij nog namens ’03 in het stichtingsbestuur van VVV-Venlo, zodat hij namens de moedervereniging een oogje in het zeil kon houden. En ook bij het 100-jarige jubileum van onze club speelde hij een belangrijke rol, onder andere bij de organisatie van de Boerebroelof.
Toen hij eenmaal was teruggetreden als penningmeester, werd zijn betrokkenheid uiteraard wat kleiner, maar hij hield een ’03-hart. Na zijn pensioen ging hij ook genieten van zijn vrije tijd, maar hij bleef zich ook inzetten voor anderen, en voor de stad, onder andere in het bestuur van Venlo On Ice en van het Kunstencentrum. Niet voor niets is hij voor zijn inzet voor de gemeenschap ook koninklijk onderscheiden.
Een verhaal over Jan en ‘03 roept mooie herinneringen op. Het waren ook mooie tijden en Jan was daar mede verantwoordelijk voor. Hij heeft zich niet alleen heel erg lang ingezet voor de club, hij was ook heel lang gezichtsbepalend voor VVV’03. We zullen hem voortaan moeten missen en dat zal heel erg wennen zijn, na al die jaren.
We wensen Mieke, Monique, Suzanne en de overige familie veel sterkte toe in deze moeilijke periode.
